Terug naar overzicht
De geschiedenis van deze bus |
|
| Na de Eerste Wereldoorlog nam het vervoer per autobus een grote vlucht. Eén van de oorzaken was het beschikbaar komen van relatief goedkope chassis, waarbij vooral de bekende T-Ford in die tijd erg populair was. Eigenlijk waren die eerste autobussen niet veel meer dan een verlengd of verzwaard personen- of bestelwagenchassis, met een “koetswerk” van de plaatselijke wagenmaker. Later werden echter ook zwaardere chassis gemaakt, speciaal bestemd om als bus of vrachtwagen te worden opgebouwd. De oudste SVA-bus is daar een voorbeeld van. Samen met zeven soortgenoten kwam hij in 1925 als stadsbus in dienst bij de gemeente Amsterdam.Het onderstel en de motor kwamen van de Duitse fabriek Magirus en het Rotterdamse bedrijf Allan bouwde op klassieke wijze de carrosserie. Een houten raamwerk met stalen beplating en een houten dak, bespannen met geïmpregneerd linnen. Opvallend zijn het halfopen voorbalkon met schuifdeur en de nooddeur midden achter. Oorspronkelijk was de bus voorzien van massieve banden, maar deze werden al na enkele jaren vervangen door luchtbanden. De Magirus werd in 1936 verbouwd tot keetwagen, waarbij het interieur en de motor werden verwijderd en de massieve banden terug kwamen.In deze staat werd hij in 1969 geschonken aan de SVA. De restauratie bleek een proces van vele jaren, dat begon in 1979 en nog steeds voortduurt. Door een particulier, de heer Merkus, werd een motor beschikbaar gesteld. Deze was afkomstig van een Magirus brandweerwagen en kon dankzij een subsidie van het Prins Bernhard Fonds worden gereviseerd. Hierdoor zal deze meer dan zeventigjarige stadsbus bij gelegenheid weer eens een stukje op eigen kracht kunnen rijden. |
merk |
: |
Magirus, type: M1007 |
carrosserie |
: |
Allan |
bouwjaar |
: |
1925 |
kenteken |
: |
G-37461 |
zitplaatsen |
: |
21 |
soort bus |
: |
Stadsbus |
naar SVA |
: |
1969 |
vorige eigenaar |
: |
GVB-Amsterdam 1, GTA 35 |
inzetbaarheid |
: |
Deze bus is momenteel niet rijvaardig |